Nie do wiary? Ależ tak! To miód na moje rany!

Przez
wieki miód był wykorzystywany jako skuteczne lekarstwo w leczeniu
ran, oparzeń i wrzodów. Ówcześnie działano intuicyjnie, jednak
bardzo słusznie. Przemywano rany najpierw mlekiem, potem kładąc
okłady z miodu. W ostatnich latach nastąpiło ponowne
zainteresowanie leczniczymi właściwościami miodu. Obecnie
właściwości te są potwierdzone naukowo.


W
jaki sposób miód łagodzi infekcje?
Istnieje
wiele składowych miodu, które współdziałając ze sobą, razem
nadają mu swoje niepowtarzalne antybakteryjne właściwości.
Poniżej zastaw cech z krótką charakterystyką ich działania
przeciwdrobnoustrojowego.
  1. Wysoka
    osmolalność
Miód
jest nasyconym lub przesyconym roztworem cukrów, a także zawiera
niski (kwaśny) odczyn miodu co powoduje wysokie ciśnienie
osmotyczne miodu który wchodzi w silną reakcję z cząsteczkami
wody. Prowadzi to do sytuacji, w której brak „wolnych”
cząsteczek wody hamuje wzrost mikroorganizmów.
  1. Nadtlenek
    wodoru
Kiedy
miód rozcieńcza się w wysięku z rany wytwarzany jest nadtlenek
wodoru (woda utleniona) w reakcji oksydazy glukozy. Nadtlenek wodoru
jest uwalniany powoli zapewniając ranie antybakteryjną ochronę.
Równocześnie nie niszczy odbudowujących się tkanek.
  1. Antybakteryjne
    związki fitochemiczne
Niektóre
miody zachowują swoją aktywność przeciwbakteryjną nawet gdy
ustaje działanie nadtlenku wodoru. Odkryto, że miód z drzewa
manuka (Leptospermum scoparium) posiada wysoki poziom
antybakteryjnych związków fitochemicznych
Oprócz
swoich właściwości przeciwbakteryjnych miód stymuluje aktywność
limfocytów i fagocytów we krwi. Są istotne w kluczowych reakcjach
układu odpornościowego w walce przeciw infekcjom.
Jakie
rany miód leczy?
Miód
najczęściej stosuje się jako miejscowy środek antybakteryjny w
leczeniu infekcji w szerokiej gamie ran różnego typu. Obejmują
one:
  • Owrzodzenie nóg
  • Odleżyny
  • Cukrzycowe owrzodzenie stopy
  • Zakażone rany (wynikające z urazu lub zabiegu)
  • Oparzenia
W
większości przypadków, miód stosuje się gdy konwencjonalne
leczenie przeciwbakteryjne, antybiotyki i środki antyseptyczne są
nieskuteczne. Liczne badania wykazały, że takie trudne do
wyleczenia rany dobrze reagują na opatrunki z miodu:
  • stan
    zapalny, obrzęk i ból szybko ustępują,
  • nieprzyjemny
    zapach znika,
  • martwa
    tkanka usuwana jest bezboleśnie
  • brak
    uszkodzeń komórek odnawialnych
  • opatrunki
    miodowe to szybkie i skuteczne leczenie
  • nie
    pozostawia blizn.
Miód
może być również używany jako pierwsza pomoc w przypadku oparzeń
dzięki swoim przeciwzapalnym właściwościom.
Jakiego
miodu używać?
Od
wieków było wiadomo, że rożne typy miodu wykazują różną
antybakteryjną aktywność. W ostatnich latach przebadano miody z
różnych źródeł i kilka z nich zostało zdefiniowanych jako
posiadające szczególne właściwości przeciwdrobnoustrojowe,
przeciwzapalne, łagodzące ból, oczyszczające ranę, stymulujące
ziarninowanie i przyspieszające ten proces, oraz wspomagające
proces bliznowacenia.
Miód
manuka otrzymywany z drzewa manuka pochodzi z Nowej Zelandii. Posiada
wyjątkowo wysoką aktywność przeciwbakteryjną nie związaną
jednak z nadtlenkiem wodoru ale z czynnikami fitochemicznymi takimi
jak:
  • niski
    (kwaśny) odczyn,
  • katalaza,
  • enzymy
    trawiące białka w wydzielinach z rany.
Wszystkie
te czynniki działają na korzyść procesu gojenia rany.
W
celach medycznych, do leczenia zainfekowanych ran ważne jest by
używać miodu wysterylizowanego i testowanego laboratoryjnie. Miód
produkowany z drzewa manuka jest testowany pod kątem aktywności
antybakteryjnej i zostaje mu przyznawana nota jakości nazywana UMF
(Unique Manuka Factor). Im wyższy jest wskaźnik UMF tym wyższy
poziom aktywności antybakteryjnej miodu. Rekomendowane oceny UMF to
od 10 punktów w górę.
Dodatkowo,
stosowana sterylizacja promieniami gamma nie zmniejsza aktywności
antybakteryjnej miodu.
Jak
stosować miód na rany?
Wszystkie
trudno gojące się rany powinny być pod ścisłą kontrolą
lekarza. Poniżej przedstawiamy ogólne wskazówki jak miód powinien
być stosowany w leczeniu ran.
  • Ilość użytego do leczenia rany miodu zależy
    od ilości wydobywających się z niej płynów. Duże ilości
    wysięku wymagają aplikacji znacznych ilości miodu.
  • Częstotliwość zmiany opatrunku zależy od tego
    jak szybko miód jest rozcieńczany w wysięku. Zmieniaj opatrunek
    rzadziej niż zobaczysz lub poczujesz, że miód zaczyna pracować
    nad gojeniem rany.
  • Opatrunki okluzyjne (szczelne) pomagają
    zapobiegać wypływaniu miodu spod opatrunku i dzięki temu dłużej
    utrzymuje się on na właściwym miejscu.
  • Lepiej jest rozsmarować miód na opatrunku i w
    takiej postaci zaaplikować na ranę niż nałożyć miód
    bezpośrednio na ranę. Opatrunki już zaimpregnowane miodem są
    dostępne w aptekach i stanowią dużo skuteczniejszą i mniej
    brudzącą alternatywę, niż opatrunki wykonywane własnoręcznie.
  • Ropnie czy głębokie rany potrzebują więcej
    miodu by odpowiednio dogłębnie wniknąć w struktury zranionych
    tkanek. Taka „rynienka” głębokiej rany powinna być wypełniona
    miodem jeszcze przed aplikacją odpowiedniego miodowego opatrunku.
  • Najważniejsze zalecenie – przed zastosowaniem
    miodu na rany, KONIECZNIE skonsultuj się z lekarzem.