Czarne herbaty świata

herbata

Herbaty – bogactwo liściastych
kolorów

W Chinach herbaty umieszcza się w
ramkach według koloru liści, w Polsce według barwy naparu. Zapewne
wiesz, że przez długi okres w Polsce były dostępne tylko dwa
rodzaje herbaty – Assam oraz Ceylon. Tradycyjny polski sposób parzenia to picie herbaty z cukrem w przezroczystej szklance. Urozmaiceniem jest picie na pirata – z nie wyjętą łyżeczką.

Herbaty czarne

W wielu polskich domach pije się
herbaty granulowane. Mają one dwie zalety – są tanie i dają
szansę na uzyskanie bardzo mocnego napar – gdyż pył naciąga
bardziej niż sam liść herbaciany. Nie ulega wątpliwości, że te
herbaty produkowane są z liści najniższej jakości. Jeszcze
ciekawsze rzeczy można spotkać w herbatach pakowanych w saszetki.
Gdy na półce sklepowej zobaczysz herbatę w cenie 2 złote za 100
torebek, raczej nie ciesz się z okazji.

Yunnan 

Prawdziwy Yunnan może być zarówno w
wersji zielonej, jak i czarnej, nazwa pochodzi od prowincji w
Chinach. Herbata daje mocny, intensywny napar. Herbata cieszy się nieco mniejszą popularnością, niż wymieniony dalej Ceylon. Można go kupić w każdej herbaciarni. Cena wynosi około 13 złotych za 10 dekagramów. 

Ceylon

Wspominany powyżej Ceylon to herbata
ze Sri Lanki. Jest fermentowana, a smak ceylonu jest mocny i
wyrazisty – właśnie ta herbata jest najczęściej pijana w
Europie.

Herbata Darjeeling

Spis herbat nie byłyby pełny bez
herbaty Darjeeling – która jest o wiele mniej popularna niż dwie
pozostałe. Jej nazwa pochodzi także od prowincji w Indiach.
Ciekawe, że producent tej herbaty opracował własną metodę
określania jakości. Pamiętacie zapewne reklamę firmy Tetley (czy
też Lipton), o dwóch listkach zrywanych ze szczytu krzewu. Można
się domyślić, że w przypadku reklamowanej wtedy herbaty w
torebkach, nie można było w żaden sposób docenić jakości
produktu.

Herbaty spoza Azji

Herbata jest produkowana także poza
Azją. Do takich produktów należy herbata kenijska. Rośnie w
klimacie wysokogórskim. Liście herbaty kenijskiej są bardzo drobne
w porównaniu do gatunków azjatyckich. Smak można określić jako
delikatniejszy, z większą nutą słodyczy.
Herbata turecka ma jeszcze inny smak,
liście są bardzo duże i rozwinięte. Należy jej wsypywać nieco
więcej, niż pozostałych – z uwagi na grube liście, napar jest
słabszy.